بررسی اثر کاپینگ بر علایم قطع مصرف مرفین در موش صحرایی
نویسندگان
چکیده
زمینه و هدف: امروزه درمان اصلی جهت کاهش علایم قطع مصرف اپیوئیدها، استفاده از داروهای آرامبخش می باشد. این داروها دارای عوارض جانبی هستند که مهمترین آنها ایجاد وابستگی است. از طرفی با توجه به ایمن بودن و کم عارضه بودن درمان های فیزیکی، در این مطالعه به بررسی اثر کاپینگ به عنوان یک درمان فیزیکی بر علایم قطع مصرف مرفین در موش صحرایی پرداخته شد. روش بررسی: در یک مطالعه تجربی-آزمایشگاهی، موش های صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار در محدوده ی وزنی 275- 225 گرم به کارگرفته شدند. حیوانات بطور تصادفی در 8 گروه 10 تایی قرار گرفتند. گروه های تحت درمان شامل گروه های دریافت کننده سالین (گروههای غیر وابسته) و تحت درمان با مرفین (گروه های وابسته به مرفین) بودند. به منظور القای وابستگی به مرفین، از روش دوزهای فزاینده استفاده شد. در این روش حیوانات دو بار در روز در یک دوره ی 9 روزه دوزهای افزایشی از مرفین به صورت زیر جلدی دریافت می نمودند. کاپینگ به دو روش بکارگیری قبل از ایجاد سندرم ترک (روز نهم) و یا کاپینگ روزانه همراه سالین یا مرفین در ناحیهgv14 طب سوزنی انجام می شد. در گروه های کنترل کاپ گذاری بدون اعمال مکش انجام میگرفت. در روز نهم در تمامی گروه ها، 30 دقیقه بعد از آخرین دوز تزریق سالین یا مرفین، نالوکسان تزریق گردیده و به مدت 60 دقیقه علایم سندرم محرومیت شامل پرش، ایستادن روی پاها، تیمار کردن بدن، کشیدن شکم روی زمین و حرکات شبیه سگ خیس، ثبت شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که انجام یک بار کاپینگ قبل از ایجاد سندرم ترک در حیوانات وابسته، نه تنها علایم قطع مصرف را به صورت جداگانه کاهش داد بلکه توانست علایم تام سندرم ترک را نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهش دهد (01/0p<). از طرفی کاپینگ روزانه علایم سندرم را در حیوانات وابسته نسبت به گروه کنترل (مرفین) به طور معنی داری تغییر نداد. همچنین یافته ها حاکی از آن بود که انجام کاپینگ روزانه در حیوانات غیر وابسته نسبت به گروه سالین سبب افزایش بروز علایم متعاقب تجویز نالوکسان شد (01/0p<). نتیجه گیری: انجام یک بار کاپینگ قبل ازالقای سندرم ترک، علایم قطع مصرف را کاهش می دهد که این اثر احتمالاً از طریق تاثیر این درمان فیزیکی بر ترشح اپیوئیدهای آندوژن و مسیر گابائرژیک می باشد. کلمات کلیدی: کاپینگ، مرفین، علایم قطع مصرف. وصول مقاله:1/12/92 اصلاحیه نهایی:26/12/92 پذیرش:27/12/92
منابع مشابه
اثر دونپزیل بر علایم قطع مصرف مرفین در موش صحرایی
چکیده زمینه و هدف: تجویز مزمن اپیوئیدها منجر به بروز وابستگی جسمانی و روانی به آنها می شود. با وجود تحقیقات فراوان در این زمینه، هنوز مکانیسم سلولی دخیل در بروز پدیده وابستگی به اپیوئیدها به خوبی روشن نشده است. هدف از این مطالعه ارزیابی اثر دونپزیل به عنوان یک مهار کننده ی استیل کولین استراز، بر علائم سندرم محرومیت مورفین در حیوانات وابسته بود. روش کار: در این مطالعه که بصورت تجربی انجام ...
متن کاملاثر دونپزیل بر علایم قطع مصرف مرفین در موش صحرایی
چکیده زمینه و هدف: تجویز مزمن اپیوئیدها منجر به بروز وابستگی جسمانی و روانی به آنها می شود. با وجود تحقیقات فراوان در این زمینه، هنوز مکانیسم سلولی دخیل در بروز پدیده وابستگی به اپیوئیدها به خوبی روشن نشده است. هدف از این مطالعه ارزیابی اثر دونپزیل به عنوان یک مهار کننده ی استیل کولین استراز، بر علائم سندرم محرومیت مورفین در حیوانات وابسته بود. روش کار: در این مطالعه که بصورت تجربی انجام شد، 6 ...
متن کاملاثرات تزریق محیطی عصاره بابونه بر علایم قطع مصرف مرفین در موش سفید صحرایی
Background: Matricaria chamomilla (MC) contains flavonoids such as apigenine which exerts benzodiazepine-like activity, therefore it may be helpful for morphine withdrawal syndrome treatment. In this study the effects of peripheral (ip) injection of MC hydroalcoholic extract was investigated on morphine withdrawal syndrome signs in rats. Material &Methods: 24Male Wistar rats (200-250gr) were a...
متن کاملاثر استرس بر علایم قطع مرفین در موش‌های صحرایی
زمینه و هدف : مواجهه با محرک‌های استرس‌آور موجب ایجاد گستره متنوعی از پاسخ‌های سازگارانه و تغییراتی در اثرات دارویی اوپیوییدها می‌شود. مسیرهای عصبی مشترکی توسط مرفین و استرس فعال می‌شود. این مطالعه به منظور تعیین اثر استرس بی‌حرکتی مزمن و استرس حاد غرقه‌سازی در آب بر شدت نشانگان ترک مرفین به‌دنبال تزریق نالوکسان در موش‌های وابسته به مرفین انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه تجربی 32 سر موش صحر...
متن کاملاثر استرس بر علایم قطع مرفین در موش های صحرایی
زمینه و هدف : مواجهه با محرک های استرس آور موجب ایجاد گستره متنوعی از پاسخ های سازگارانه و تغییراتی در اثرات دارویی اوپیوییدها می شود. مسیرهای عصبی مشترکی توسط مرفین و استرس فعال می شود. این مطالعه به منظور تعیین اثر استرس بی حرکتی مزمن و استرس حاد غرقه سازی در آب بر شدت نشانگان ترک مرفین به دنبال تزریق نالوکسان در موش های وابسته به مرفین انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه تجربی 32 سر موش صحرا...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
مجله دانشگاه علوم پزشکی کردستانجلد ۱۹، شماره ۳، صفحات ۲۳-۳۵
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023